Guideline to Wrought Iron

Wrought Iron เป็นงานเหล้กรูปแบบหนึ่ง ซึ่งประกอบด้วยเหล็กคาร์บอนน้อยกว่า 0.20% และโดยปกติจะมีน้อยกว่า 0.10%และมีปริมาณขี้ตะกรัน1หรือ2 เปอร์เซ็น หรือที่เราเรียกว่า เหล้ก Low คาร์บอน ถูกใช้เป็นเหล็กในการประกอบ งานเหล้กดัด ถือว่าเป็นเหล้กที่ดีที่สุดใช้งานลักษณะนี้ เนื่องจากมีคุณสมบัติที่เหนียว ง่ายต่อการทำงาน การเชื่อม และความ ทนทานต่อสภาวะต่างๆ เช่น การกัดกร่อน การกระแทก เป็นเหล็กที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นโลหะที่เหมาะสมที่สุดในทวีป ยุโรป ทำให้เกิดความต้องการงานจากเหล็กดัดจำนวนมาก ประวัติ Wrought Iron มีการหลอมเหล็กครั้งแรกในสมัย โบราณ โดยใช้เตาเผาเหล็กกับถ่าน (เตาเผาเหล็กแบบคาตาลาน Catalan Forge) สร้างขึ้นประมานคริสศักราชที่1300 ที่เมืองคาตาโลเนีย เมื่อเหล็กร้อนจะใช้ค้อนทุบเพื่อกำจัดสารเจือปน และทำการเชื่อมอนุภาคของเหล๊กให้ติดกัน ในสมัยใหม่เหล้กดัดหรือเหล็กที่มีลักษณะเดียวกัน (จากบันทึก คือเมื่อ 30 ปที่แล้ว ยังไม่สามารถผลิตเหล็กดัดที่มี คุณภาพดีได้ เนื่องจากค่าใช้จ่ายในการผลิตที่สูง)จะผลิตด้วยเตาหลอมแบบพุดเดิ้ล(Puddling Furance)เป็นระบบ ซึ่งประดิษฐ์ขึ้นโดย Henry Court ในประเทศ อังกฤษ ระหว่างศตวรรษที่18 และยังคงมีการใช้งานจนถึงปัจจุบัน เหล็กดิบจะถูกละลายในเตาหลอมพร้อมกับแร่เหล็ก